Ook nu ze met de koning is getrouwd, zit de dappere ridster van het land nooit stil. Als ze haar band niet aan het plakken is, dan is ze wel wanhopige jongetjes uit bomen aan het halen, of vermiste honderdjarige dametjes aan het zoeken, of roept ze een veel te drukke groep 6 tot de orde. Ook helpt ze wanhopige boekhandelaren, verliefde koks en reuzen met kiespijn. En na elke grote of kleine heldendaad springt ze gauw weer op haar racefiets, want een ridster heeft altijd wat te doen! (flaptekst)
Alweer de tweede bundel verhalen van Janneke Schotveld over de dappere ridster. In de beide sprookjesbundels van Schotveld komt een verhaal voor over deze stoere dame. Ook kwam er vorig jaar een klein boekje uit met een Sinterklaasverhaal over de ridster. Bij een serie is het soms de vraag hoelang het leuk blijft. Soms wordt een populair personage dusdanig uitgemolken dat de boeken niet meer leuk zijn en enkel worden gemaakt voor het geld. Valt de dappere ridster in deze categorie of is ze het tegenovergestelde hiervan?
Janneke Schotveld levert eigenlijk altijd kwaliteit. Laatst schreef ze in opdracht een boek over bodemdieren en ook dat was van hoge kwaliteit. Elk boek dat ze schrijft is interessant, bijna altijd origineel en leest als een trein. Ook deze nieuwe bundel over de dappere ridster is hier een voorbeeld van. Na het lezen van deel één maakte ik de vergelijking tussen Janneke Schotveld en Annie M.G. Schmidt. Het gemak waarmee de verhalen over de dappere ridster lijken geschreven, komt voor mij overeen met de manier waarop mevrouw Schmidt schreef. En dat is in mijn ogen een groot compliment.
En… ik durf zelfs te zeggen dat ik de verhalen in deze bundel vernieuwender vind dan die in deel één. De verhalen zijn speels, niet te lang, hebben een goede boodschap die er niet te dik bovenop ligt en hebben af en toe zelfs wat kritiek op de maatschappij. Janneke Schotveld lijkt dit in al haar boeken te stoppen, maar soms ligt het er wat bovenop. Nu is dat niet het geval.
De illustraties van Milja Praagman zijn weer oogstrelend. Ze illustreert de verhalen van Schotveld op een originele manier, met veel kleuren waar je als kind lekker naar kan kijken. Haar stijl is zeer typerend en als je een tekening ziet weet je direct dat dit bij de dappere ridster hoort.
Wat mij betreft weer een geslaagde samenwerking tussen het duo Schotveld en Praagman. En de dappere ridster kan nog wel een poosje mee!
Reactie plaatsen
Reacties