Stel, je bent een meisje van een jaar of veertien, vijftien.
En je leeft zo’n tweeduizend jaar geleden.
Geen auto’s, geen telefoons, geen games. Maar ook geen koelkast, en geen verwarming. Zelfs geen kraan.
Dus als je moeder vraagt: ‘Maria, zorg jij voor het water vandaag?’, nou, dan ben je wel even bezig.
Het zal je maar overkomen, dat je te horen krijgt dat je een kind krijgt. De zoon van God. Het overbekende verhaal op een ongekende manier verteld: door Maria’s ogen. (flaptekst)
Iedereen kent het Kerstverhaal uit de Bijbel wel. Het bezoek van de Engel aan Maria, de tocht naar Bethlehem, de geboorte van Jezus en het bezoek daarna. Er zijn al veel verschillende kinderboeken verschenen over dit verhaal. En wanneer er dan nog een nieuwe versie wordt aangekondigd roept dat toch een vraag in mij op: Wat gaat deze nieuwe versie toevoegen?
Dit jaar is er dus weer zo’n nieuwe versie verschenen: dit keer van de hand van Mathilde Stein. Mathilde Stein is sinds kort weer erg actief in het schrijven van kinderboeken. Gelukkig maar, haar prentenboeken en leesboeken zijn om te smullen. Dat zij dus nu een nieuwe versie van het Kerstverhaal maakt zorgt er wel voor dat ik hoopvol ben dat dit weer een mooi boek wordt.
Ik heb het boek in 1x uitgelezen en daarna nog een keer gelezen. Want de manier waarop Stein dit heeft aangepakt is geweldig. Het leest als een trein, voelt niet ouderwets aan maar toch heeft ze veel respect voor het originele verhaal. Aan alles is te merken dat ze dit met liefde heeft geschreven en bewerkt. Het Kerstverhaal is hierdoor heel toegankelijk en invoelbaar voor de lezer. Juist door het te schrijven vanuit Maria ervaar je ook meer hoe het voor haar is. Prachtig gedaan. Ook erg mooi vind ik de emotie van Jozef wanneer Maria het aan hem vertelt. Want het is nogal wat, dat je toekomstige vrouw ineens zwanger is van een ander. Van God. Geloof dat maar eens. Dit zijn de mooie toevoegingen die Stein heeft gedaan aan het oude verhaal, maar deze toevoegingen zijn zo belangrijk.
Maar dan kom ik bij misschien wel het beste van het boek. Ondanks dat de tekst al grandioos is, zijn de illustraties misschien nog wel beter. Kijk maar naar het omslag, hoe Maria daar staat. De blik in haar ogen, haar houding en het kleurgebruik: het is prachtig. En dat geldt voor alle illustraties. Toch is het vooral het kleurgebruik dat opvalt. Sophie Pluim heeft ervoor gekozen niet alles traditioneel in te kleuren, maar gebruik te maken van een paar basiskleuren. Halve pagina’s zijn oranje of blauw. En dan is de achtergrond die kleur, maar de personages ook. Misschien vindt niet iedereen het mooi, maar ik vind het prachtig. En het past erg goed bij het verhaal van Mathilde Stein. Ook bijzonder is het dat al deze illustraties digitaal zijn gemaakt, dat is gewoon echt niet te zien. Ik durfde met zekerheid te zeggen dat dit op papier was gemaakt, maar nee: alles is digitaal en daar heb ik respect voor.
De tekst en de illustraties komen prachtig samen en zorgen voor een fijne, frisse en moderne vertelling van het klassieke Kerstverhaal.
Reactie plaatsen
Reacties