Hanna en Hamza zijn beste vrienden. Ze zitten bij elkaar in de klas wonen in dezelfde flat. Hannna’s moeder is alleen, en dat vindt Hanna verdrietig.
Ze gaat op zoek naar een nieuwe vriend voor haar moeder. Zou meneer Beer niet eens op de koffie willen komen? Of de knappe brandweerman?
Het is niet zo makkelijk als ze dacht, maar als Hanna eenmaal een plan in haar hoofd heeft, is er geen houden meer aan. daar kan zelfs Hamza niets aan veranderen… (flaptekst)
Alweer een nieuwe deel in de Tijgerlezen-serie van Uitgeverij Querido. Ook het vorige deel De dag dat de school levend werd beviel me erg goed. Nu is er weer een nieuw deel geschreven door Janneke Schotveld. Haar vorige boeken in deze serie waren erg leuk en mooi (Zepie is echt mijn favoriet). Benieuwd wat ze nu weer heeft gemaakt!
Hanna en Hamza gaat over twee kinderen die boven elkaar in een flatgebouw wonen. Hanna haar vader is vijf jaar geleden overleden en daarom kan haar moeder nog best wel verdrietig zijn. Dit wil Hanna niet meer en ze besluit een nieuwe vader te gaan zoeken. Meneer Beer van de kiosk is een goeie optie, of later die knappe brandweerman en de politieagent. Ze zorgt ervoor dat ze hun aandacht krijgt en probeert ze dan bij haar moeder te krijgen. Toch vindt haar moeder geen enkele man echt leuk.
Janneke Schotveld heeft weer een erg geestig Tijgerlezen-boek geschreven. De verhaallijn is gewoon al erg leuk gevonden, het vinden van een nieuwe man, maar de uitvoering maakt het nog beter. De verschillende eigenwijze, bijzondere en soms niet zulke slimme ideeën van Hanna zijn te grappig en leuk bedacht. Als volwassen lezer krijg je na een poosje wel door waar dit verhaal op gaat uitlopen, maar als jonge lezer komt het einde vast als een verrassing. Heerlijk gevonden.
Janneke Schotveld staat natuurlijk bekend om bijvoorbeeld haar boeken met illustraties van Annet Schaap. Maar ze is ook erg geïnteresseerd in nieuw talent. Voor haar sprookjesbundels zocht ze ook nieuwe illustratoren uit en de illustrator van dit boek ken ik ook nog niet. Geen idee of Schotveld haar zelf heeft aangedragen, maar ik vind het erg leuk. De illustraties zijn vrolijk, speels en passen goed bij het verhaal én de doelgroep. Ze maakt weinig gebruik van achtergronden en/of achtergrondkleuren maar dit stoort nergens. De illustraties zijn grappig en je bent elke bladzijde weer benieuwd wat je gaat aantreffen. De hoofdkarakters zijn herkenbaar en stralen duidelijke emoties uit, die weer extra toevoeging bieden aan de illustraties en het verhaal.
Een erg leuk duo én weer een erg leuk deel in de Tijgerlezen-reeks van Janneke Schotveld.
Reactie plaatsen
Reacties