Wat doe je als je niet kunt stinken?
Balen natuurlijk! Dit prinsesje is de wanhoop nabij.
Zij wil net als ieder ander kind lekkere vieze scheetjes laten.
Haar moeder weet gelukkig wel raad: hoog tijd om eens iets anders te eten!
Zal de koninklijke keukenbrigade het prinsesje dan eindelijk aan het stinken krijgen? (flaptekst)
Na de twee succesvolle prentenboeken De ridder zonder billen en De prins zonder billen is er nu het derde prentenboek van Levina van Teunenbroek en Charlotte Bruijn. Dit is het eerste prentenboek van dit tweetal dat ik lees en bekijk.
Allereerst is het omslag aantrekkelijk. Het prinsesje is schattig, maar duidelijk gefrustreerd en dat maakt nieuwsgierig. De vormgeving is zorgvuldig gedaan en past mooi bij het omslag. De vormgeving van het gehele boek is erg mooi gedaan! De tekst, de afbeeldingen en de uitvouwpagina’s zijn prachtig en een mooie toevoeging aan het boek.
Het verhaal is precies zoals de flaptekst aangeeft. Niet meer en niet minder. Maar de manier waarop het wordt verteld is geestig en nodigt uit tot doorlezen. Je bent toch nieuwsgierig of het gaat lukken! De tekst is ook nog eens op rijm wat een pluspunt is. De rijm is nergens geforceerd en de woordkeuze is goed!
De illustraties zijn passend bij de tekst. Op elke bladzijde is genoeg te zien. De manier waarop Bruijn de stank in beeld brengt is geweldig. Bij de prinses is de geur van haar scheten juist lekker en dat zie je terug in de tekening. In de geurwolk zie je snoepjes en alleen maar zachtroze kleuren. Terwijl bij de stank alles groen is. Je gaat het bijna ruiken tijdens het lezen!
Een erg leuk prentenboek met een redelijk simpel verhaal, maar de uitvoering zorgt ervoor dat het toch slaagt! Vooral de illustraties van Charlotte Bruijn zijn erg goed.
Ik ga de andere twee prentenboeken ook maar eens lezen!
Reactie plaatsen
Reacties