Oma Zwaai heeft een nieuwe traplift nodig.
Maar die kan ze niet betalen.
Gelukkig heeft Koen een goed idee.
Samen met Zofie gaat hij spullen ruilen.
Steeds voor iets duurders.
Ze beginnen met een spijker.
Het ruilen gaat goed.
Tot ze dertig vrachtwagens vol bakstenen hebben.
Wat moeten ze daarmee?
Hun ruilspel lijkt mislukt.
Alleen een wonder kan hen redden… (flaptekst)
Het tweede boek in de nieuwe serie van Luitingh-Sijthoff voor kinderen die hun eerste leespleziermeters maken. Ditmaal geschreven door Lida Dijkstra.
Het is een ander boek dan het vorige boek dat ik heb gelezen. Het verhaal is wat minder kinderachtig en er diverse andere dingen toegevoegd. Bijvoorbeeld: boven elk nieuw hoofdstuk wordt een woord uitgelegd en er wordt bij geschreven hoe je het uitspreekt. Zo leren kinderen bijvoorbeeld wat een ambulance is en een architect. In het verhaal zelf zijn deze woorden dan rood, zodat ze opvallen.
Lida Dijkstra schrijft een fijn boek dat makkelijk leest. Het idee van het ruilspel is natuurlijk niet heel origineel maar wel erg leuk om te lezen. En zelfs een beetje spannend want: lukt het de kinderen om een nieuwe traplift voor oma Zwaai te krijgen… Dat is de grote vraag.
De illustraties van Laury Tinnemans zijn vrolijk en erg kleurrijk. Ze spatten uit het boek. Er staan zelfs een paar kleine stripjes zonder tekst in. Op die manier wordt de tekst goed aangevuld door de illustraties en bekijk je als vanzelf de illustraties iets beter.
Net als bij Hobbel en Knot staan achterin een paar opdrachten die passen bij het boek. Een leuke aanvulling!
Ook dit tweede boek in de Ezelsoortjes-reeks is leuk. Het is redelijk simpel maar erg vrolijk. De serie is mooi vormgegeven, er is duidelijk aandacht aan besteed. Ik denk dat het doel om kinderen te leren lezen met plezier zeker lukt met deze serie. Kom maar op met meer delen!
Reactie plaatsen
Reacties