Altijd dichtbij - Mark Janssen

Het groots aangekondigde nieuwe prentenboek van Mark Janssen. En wat voor één. Een boek met enkel illustraties gemaakt met potlood. Enkel grijstint- tekeningen. Vergeleken met zijn eerdere werk een grote verandering. Want wie aan Mark Janssen denkt, denkt aan Eiland, Stop! Monsters! en Raar! Prentenboeken met grote platen in felle, opvallende kleuren.

Allereerst: de illustraties zijn waanzinnig knap gemaakt. Op twee bladzijdes breed komt elke illustratie goed tot zijn recht. Kijk naar de tempel in Nepal of de souvenirwinkel met intens veel souvenirs. Allemaal uitgewerkt tot in detail. Juist door de vele streepjes zou dit erg druk kunnen worden, maar dat is niet het geval. Over elke potloodstreep lijkt te zijn nagedacht. De illustraties met enkel natuur zijn daarentegen juist met minder strepen gemaakt. Soms lijkt het bijna een kleurplaat (wel een moeilijke) maar dat maakt deze platen juist erg sterk.

In tegenstelling tot bijvoorbeeld Eiland heeft dit prentenboek wel tekst. Deze tekst voegt zeker wat toe aan het verhaal. De rouwverwerking wordt erg mooi beschreven en je voelt echt mee met Babu en het verlies van zijn oma. Maar soms zijn de teksten wat moeilijk voor de doelgroep: ‘Ik luisterde naar de geluiden van de nacht, die het donker kleur gaven.’ En: ‘De dagen regen zich aaneen.’

Dit doet toch een lichte afbreuk aan het verhaal. Als volwassene kan ik deze woorden en teksten zeker waarderen. Maar het voorlezen aan een kind kan dit toch lastig maken en dat is jammer.

Het is goed te zien dat Mark Janssen veel tijd heeft besteed aan dit boek. Ook de inspiratie van zijn twee reizen naar Nepal is goed te zien. Alles lijkt realistisch te zijn. Het is een zeer geslaagd prentenboek en een mooie uitbreiding van de prentenboeken van Mark Janssen.