De jonge egel Jefferson helpt zijn beste vriend Gijsbert, het varken, sneeuwruimen. Uit de sneeuw steekt een laars. In de laars: een voet. Aan het einde van de voet: de kat Emiel, ijskoud en bewusteloos.
Wat doet de fotograaf in de sneeuw? Wie heeft zijn camera gestolen? En vooral: waarom? Jefferson en Gijsbert gaan op zoek naar antwoorden. Maar dat blijkt niet zonder gevaar. (flaptekst)
Het eerste boek over de egel Jefferson vond ik fantastisch. En het tweede deel was net zo goed. Ik hou van de wereld die Jean-Claude Mourlevat heeft gecreëerd en de personages zijn zo goed uitgewerkt. Je gaat van ze houden en wilt nooit meer afscheid van ze nemen. Nu is er dus nog een derde deel verschenen en daar keek ik ontzettend naar uit. Helaas sneeuwde het boek een beetje onder met alle boeken die verschenen zijn. Maar ik ben er nu aan toe gekomen en ik heb weer genoten.
Ook dit omslag is weer gemaakt door Martijn van der Linden. De figuren en de situatie die zijn afgebeeld hebben iets lieflijks en een beetje een ouderwetse sfeer. Dit maakt, samen met de belettering, dat het omslag schreeuwt om aandacht.
Vanaf het eerste hoofdstuk was ik weer verkocht. De manier van schrijven, de rust in het verhaal, de omschrijvingen van de omgeving, de details en de personages komen allemaal samen in een boeiend verhaal in een interessante setting. Het eerste deel was natuurlijk super origineel, het tweede deel was ook erg goed gevonden en ook dit derde deel is weer goed bedacht. De hoofdpersonen zijn dieren en dat zorgt voor een interessante kijk op de maatschappij. Er zijn namelijk wel mensen, maar hoe werkt het leven in deze wereld dan? Jean-Claude Mourlevat beschrijft dit meesterlijk.
Maar nu komt het: dit boek heeft nog een prachtige toevoeging. Er zitten namelijk meerder dove dieren in. Dus er wordt gepraat met en over gebarentaal, termen worden uitlegt, maar ook hoe er moet worden omgegaan met dieren/mensen die doof of slechthorend zijn. Fantastisch hoe dit wordt verweven in een spannend avonturenverhaal. Realiseren horende mensen zich wel dat wanneer je doof bent en in gebarentaal communiceert je niet meer kunt communiceren als het donker wordt en er echt nergens licht brandt? Alles komt voorbij en dat is prachtig.
In deze serie zit gewoon geen minder deel. Natuurlijk is het eerste deel het origineelst, dat is logisch. Maar beide vervolgen doen niet onder voor dat eerste deel. Dit is gewoon een steengoede serie die iedereen moet lezen! Volgens mij heb ik ergens gelezen dat er geen vervolg meer komt en daar baal ik stiekem wel van. Ik wil geen afscheid nemen van deze personages en de wereld waarin ze leven…
Reactie plaatsen
Reacties