De vaders van Luca maken steeds vaker ruzie. Zo vaak dat Luca bang is dat ze gaan scheiden. Hij ziet nog maar één oplossing: weglopen. Dan vergeten zijn vaders vast dat ze uit elkaar willen. Maar zijn beste vriend is net verhuisd en hij durft niet alleen. Dus moet Luca op zoek naar een nieuwe beste vriend… (flaptekst)
Pim Lammers is best een bekende naam in de Kinderboekenwereld: hij schreef al prentenboeken, poëzie en boeken voor jonge kinderen. Niet eerder schreef hij een boek voor 10+. Wegloopdagen is daardoor meteen interessant: hoe gaat het Lammers af om voor deze doelgroep te schrijven?
Wanneer je dit boek ziet liggen of een beschrijving leest verwacht je een redelijk standaard kinderboek met thema’s zoals scheiding, familie en ouderdom. Het klinkt niet meteen super origineel. Toch zorgt de naam van Lammers ervoor dat ik nieuwsgierig werd naar dit boek. En het mooie omslag van Sophie Pluim trekt direct de aandacht. Mooi kleurgebruik, mooie compositie en interessante personages die je nieuwsgierig maken.
Het verhaal is niet heel bijzonder maar wel onderhoudend. Luca wil niet dat zijn ouders gaan scheiden en bedenkt daarom een plan: weglopen. Maar dat durft hij niet zonder zijn beste vriend, alleen is die verhuisd en hebben ze geen contact meer. Luca hangt een briefje op het prikbord in de supermarkt met een oproep tot het vinden van een beste vriend. Ergens is dat prikbord wat achterhaald, ze zijn er nog wel in de meeste supermarkten maar worden weinig gebruikt. Toch is het een leuk gegeven en wordt er daadwerkelijk door een meisje gereageerd. Dit meisje, Imane, heeft haar eigen problemen en wil ook weglopen. Met haar opa die naar een verzorgingstehuis is gegaan en hier ongelukkig is.
De twee verhaallijnen komen mooi samen en samen beleven ze een leuk avontuur. Luca wordt zelfverzekerder en die ontwikkeling is mooi om te lezen. Helaas voor Luca gaan zijn ouders alsnog scheiden en moet de opa van Imane in het verzorgingstehuis blijven. Niet alles kun je als kind veranderen, het gaat om de manier waarop je er mee omgaat. Mooie boodschap.
De illustraties van Sophie Pluim zijn zoals we gewend zijn. Sprekend, leuke personages en vullen het verhaal mooi aan. Dit bevordert de leeservaring.
Het is een erg leuk boek en maakt wel nieuwsgierig wat Lammers nog meer kan. Ik heb het idee dat dit nog een redelijk simpel boek is voor zijn kunnen. Dus hopen dat er meer komt!
Reactie plaatsen
Reacties