Het leven van Torre staat op zijn kop als hij na de komst van zijn babybroertje Pelle naar een oom wordt gestuurd die hij nauwelijks kent. Gelukkig blijkt oom Fons lekker gek en woon hij hoog in de bergen in een wonderlijke berghut. Dan slaat het noodlot toe en verdwaalt Torre samen met het eigenwijze geitje Natneus in een geheimzinnig bos. Een bijdehante aardman wil het best helpen, maar daar moet Torre dan wel iets voor doen. Dat is het begin van een wervelend avontuur waarin Torre een verschrikkelijke berglor moet verslaan, samen met het aardvolk en een bonte stoet aan bosbewoners. Torre blijkt meer te durven dan hij ooit had gedacht. Maar zal het genoeg zijn? (flaptekst)
Een lekkere lange nieuwsgierig makende titel, het prachtige omslag van Sophie Pluim en de flaptekst: ik was meteen verliefd. Dit boek moest ik lezen. Het boek kwam gelukkig al lekker vroeg dus ik kon het al snel bewonderen. Meteen viel het op hoe uitzonderlijk mooi dit boek is uitgegeven, chapeau uitgeverij Gottmer. Het glimomslag, de kleurenillustraties en de hoofdstukvignetten: overal is goed over nagedacht. De keuze voor Sophie Pluim is een schot in de roos want alle illustraties zijn sfeervol en passen perfect bij het verhaal. Je raakt verliefd op Torre, Natneus en de Aard-mannen/vrouwen.
Het boek is al eerder verschenen, toen met illustraties van Bern Veenhof. Annekarijn Overduin herschreef het boek en er kwamen dus nieuwe illustraties. Het verhaal begint als een typisch kinderboek: kinderen die worden gepest door pestkoppen, de hoofdpersoon die thuis wordt weggestuurd naar een vreemde oom die ver weg woont. Maar de schrijfstijl van Overduin pakt je als lezer meteen in. Het voelt als een boek dat je nooit eerder hebt gelezen, ondanks de situaties die herkenbaar zijn. Het verhaal gaat lekker snel verder en wanneer Torre eenmaal bij zijn oom is begint het echte avontuur. Alles is zo grafisch beschreven dat je meteen doorhebt hoe het eruit ziet, hoe de sfeer is en hoe oom Fons is als persoon. Het is een warm bad voor Torre, maar ook voor de lezer. Je wilt zelf bij die oom logeren, de tocht naar het huis lopen en dan op het dak klimmen en water halen via een kabelbaan.
Wanneer Torre kennismaakt met de Aard-mannen en vrouwen wordt de sfeer in dit boek echt magisch. We belanden samen met Torre en geitje Natneus in een magisch avontuur vol spanning en humor. De manier waarop Overduin dit beschrijft is voortreffelijk en vraagt om meer. Toch is het misschien nog knapper hoe ze de ontwikkeling van Torre ook laat zien in dit verhaal. Hij leert zichzelf steeds beter kennen en overwint zijn angsten. Heel mooi hoe Overduin dit heeft beschreven, want deze situatie is ineens herkenbaar voor elke lezer. Ze schrijft op een originele, grappige en meeslepende manier waardoor het boek leest als een trein.
De combinatie van dit originele verhaal, de prettige schrijfstijl van Annekarijn Overduin én de sfeervolle illustraties van Sophie Pluim maken dit boek een echte aanrader. Dit boek hoort in elke boekenkast, klas en bibliotheek thuis: ga dit lezen! En ik hoop dat we nog een keer kunnen terugkeren naar deze heerlijke wereld.
Reactie plaatsen
Reacties