Londen, september 1939. De Tweede Wereldoorlog hangt als een donkere wolk boven Europa. Als zijn vader naar het front vertrekt, belooft Noah hem dat hij hun geliefde hond Winn zal beschermen. De regering adviseert mensen om hun huisdieren af te laten maken, en velen luisteren naar deze oproep. Maar Noah niet: hij heeft gehoord over een hertogin die dieren opvangt en daar wil hij naartoe. Hij loopt weg van huis, samen met Clem, Grote Col en zijn hond Winn. De kinderen nemen zo veel mogelijk andere dieren mee, zelfs een gevaarlijke python en een ezel. Met een oude boot begint de lange reis over de Theems. Kunnen ze de dieren in veiligheid brengen? (flaptekst)
Na het lezen van De gorilla en de jongen was ik erg nieuwsgierig naar het volgende boek van Phil Earle. Want dit boek las heel fijn en gaf een interessante, andere kijk op de Tweede Wereldoorlog dan veel andere kinderboeken. Maar toen dit nieuwe boek werd aangekondigd, was ik wat teleurgesteld. Want het boek gaat weer over diezelfde oorlog. Er zijn al ontzettend veel boeken geschreven over WOII, dus is dat nog nodig? Het temperde mijn enthousiasme in ieder geval wel.
Maar ook dit boek heeft een originele insteek. Nog niet eerder las ik een boek over het laten inslapen van de huisdieren in die tijd. Vreemd dat dit zo onbekend is, want het moet heel wat teweeg hebben gebracht bij de huisdiereigenaren. En al helemaal bij kinderen. Daar gaat dit boek mooi op in.
Het begin van het boek is daardoor erg realistisch. Je gelooft meteen dat er kinderen waren die hun huisdieren verstopten, zodat ze niet zouden worden gedood. Maar dan neemt het verhaal een behoorlijk ongeloofwaardige wending. Noah gaat samen met Clem en Grote Col met een stokoude boot op pad om allemaal dieren (inclusief een ezel?!) te redden. Dat de kinderen dit idee hebben vind ik nog niet eens zo gek, maar dat ze het echt gaan doen en ermee wegkomen is toch redelijk onbegrijpelijk. Door toeval en geluk komen ze door sluizen en kunnen ze een heel stuk reizen.
Het is dan misschien onrealistisch, het is wel ontzettend fijn om te lezen. Wel stipt Phil Earle meerdere heftige onderwerpen aan; het gaat per slot van rekening wel over de oorlog. Een vliegtuig dat neerstort en ontploft, een dier dat wordt vermoord, iemand die zich verschuilt omdat hij niet in dienst wil. Dat zijn waardevolle toevoegingen die lading geven aan dit verhaal. Je raakt zo echt betrokken bij die tijd en de beleving van de kinderen.
Ondanks de tegenslagen wordt er een mooi einde geschreven, dat ook wel wat onrealistisch is, maar het geeft een prettig gevoel wanneer je dit boek dichtslaat.
Reactie plaatsen
Reacties