Melvin Junior is een urban explorer. Samen met zijn broer Otis bezoekt hij stiekem verlaten gebouwen: oude ziekenhuizen, fabrieken en vergeten villa’s waar de tijd lijkt stil te staan. Terwijl Otis foto’s en filmpjes maakt, fantaseert Melvin over de mensen die er ooit woonden of werkten. Wanneer ze naar Prinsenbeek verhuizen, ontdekt Otis in het Liesbos een leegstaande woning die hij het Jagershuis noemt. Een perfecte ‘urbex-locatie’. Maar dan wordt Otis aangereden. Is er opzet in het spel? En heeft het ongeluk soms met het Jagershuis te maken? Melvin gaat op onderzoek uit en doet een mysterieuze ontdekking. Misschien kan hij Otis nog redden! (flaptekst)
Sinds Boy7 ben ik fan van de boeken van Mirjam Mous. En vooral van haar Young Adult-boeken. Maar ook haar boeken voor jongere kinderen zijn erg leuk. Wel heb ik altijd het gevoel gehad dat al haar boeken in de schaduw van Boy7 stonden. Dat vond ik niet terecht, want dit boek is wat mij betreft niet haar beste boek. Het zou fijn zijn als mensen stoppen met vergelijken en de boeken los van elkaar beoordelen.
Otis’ redding is echt weer een goed boek van haar hand. De titel is al goed gevonden, mensen denken meteen aan de zanger Otis Redding, maar let goed op de apostrof. Het gaat hier om iets heel anders.
Wat mij meteen tijdens het lezen opvalt, is hoe fijn Mous schrijft. Haar manier van schrijven voelt zo natuurlijk aan en perfect passend bij de doelgroep. Ze voelt goed aan wat jongeren denken en hoe ze praten. Ook de ontwikkeling van de personages is belangrijk en komt duidelijk naar voren.
Het bijzondere aan de Young Adult-boeken van Mous is wat mij betreft toch de verschillende originele ideeën. Want waar in Boy7 een raar experiment met jongeren de hoofdlijn is, wordt in Virus een dodelijk virus besproken en in het tweeluik H@ack is een compleet andere toekomstwereld gecreëerd. In Otis’ redding komt zelfs tijdreizen ter sprake. Toen ik dat las, kreeg ik wel even wat paniek. Want de vorige onderwerpen zijn weliswaar fictief, maar zouden wel allemaal echt kunnen gebeuren. En volgens mij is dat met tijdreizen niet het geval. Is dit boek dan wel net zo goed en geloofwaardig?
Mirjam Mous weet ook daarmee te verbazen. De manier waarop er wordt gereisd is bijzonder en het vraagt ook wel om wat uitleg achteraf. Want blijkbaar kun je maar naar één tijd terugreizen en dan weer terug naar je eigen tijd. Dus als je naar een ander moment wilt, kan dit niet? Ondanks deze vragen is het tijdreizen belangrijk voor het verhaal en klopt het. Het is ook erg bijzonder waarvoor mensen het tijdreizen gebruiken. Dit maakt meteen duidelijk waarom enkel mensen met goede bedoelingen dit zouden moeten kunnen.
Mous heeft weer een spannende Young Adult-thriller geschreven die wat mij betreft tot haar betere boeken behoort.
Reactie plaatsen
Reacties