Plotseling ziet Melle een enorme zeearend.
Op zijn rug zitten Waakgorgel Jukko en een slapende Grensgorgel uit het Hoge Noorden.
Jukko slaat alarm: de Brutelaars zijn dit jaar extra vroeg onderweg naar het Zuiden. En de Paarsgestipte Groensnotbrutelaar brengt steeds meer Gorgels op een geheimzinnige manier in een diepe slaap.
Wie moeten nu de Mensenkinderen beschermen? Natuurlijk heeft Melle een plan.
Dit is het begin van een superspannende en gevaarlijke reis langs fjorden en watervallen naar de toendra in het Hoge Noorden. Melle, Limoni en Katja zetten samen met een team van de beste Gorgels ter wereld alles op alles om de Gorgels van hun ondergang te redden. (flaptekst)
Na mijn twijfels over De Gorgels ben ik door het lezen van de eerste twee delen helemaal overstag. Beide boeken vind ik echt fantastisch en ik wil meer! Gelukkig is er nu het afsluitende deel van de trilogie.
Ook dit keer weet Jochem Myjer een verfrissend deel te schrijven. Het is weer een ander avontuur in een heel andere setting. Deel één speelt zich af in Nederland, op een Waddeneiland. Deel twee speelt zich af in de Alpen en dit derde deel speelt zich af in de fjorden. Ik ben zelf een liefhebber van de Waddeneilanden, dus vond ik het stiekem jammer dat die in deel twee niet meer voorkwamen. Maar voor de afwisseling is het wel goed om te veranderen van omgeving. Dat we in dit derde deel naar Scandinavië gaan is een schot in de roos. De sfeer, de bijzondere landschappen en de natuur zijn fantastisch en wat mij betreft een uitstekende plek om een verhaal over De Gorgels te laten spelen.
Ook in dit deel blijft Jochem Myjer ons goed uitleggen welke wezens er allemaal zijn en wat hun functie is. Maar toch is het verstandig om de eerdere twee delen ook te lezen. Het maakt het verhaal makkelijker te volgen.
Dit derde boek is het dikste boek in de trilogie. Maar dat merk je bijna niet. Het avontuur sleept je vanaf de eerste bladzijde mee en je wilt alleen maar verder lezen. Het is net spannend genoeg om op het puntje van je stoel te zitten, maar het wordt nergens té eng.
Net als in de vorige delen zijn de illustraties van Rick de Haas een grote toevoeging. Ik denk dat zonder deze illustraties de boeken minder goed waren geweest. Rick de Haas weet de wereld die Myjer heeft gecreëerd dusdanig weer te geven dat alles lijkt te kloppen. Zijn kleurgebruik, de sfeer en de karakters komen allemaal prachtig uit de verf. Gezien de nieuwe omgeving kon hij zich in dit deel helemaal uitleven. Door zijn illustraties krijgen ook de kinderen die niet bekend zijn met Scandinavië een goed beeld van deze landen. De samenhang tussen tekst en illustraties is net zo goed als in de vorige delen.
Jochem Myjer heeft met elk boek in deze trilogie een goed kinderboek afgeleverd. Wat dat betreft is het misschien maar goed dat het nu wordt afgerond. Iets met ‘stoppen op je hoogtepunt’. Maar wat ga ik deze wereld en De Gorgels missen! Het spijt me oprecht dat ik de boeken niet eerder ben gaan lezen, maar daardoor hoefde ik gelukkig niet lang te wachten op een nieuw deel. Myjer verdient de lof die hij de afgelopen jaren voor deze boeken kreeg helemaal.
Reactie plaatsen
Reacties