Op een doodgewone avond in het stadje Autumnville mag Hugo iets ongewoons doen: voor het eerst mag hij in zijn eentje de boekwinkel van zijn vader afsluiten. Zorgvuldig controleert hij of er geen klanten meer in de winkel zijn. Als Hugo daarna buiten staat en de sleutel in het slot steekt, hoort hij een meisje zijn naam roepen. De stem lijkt uit de winkel te komen, maar Hugo weet zeker dat daar niemand is. En er is ook niemand buiten op straat… (flaptekst)
Een boek met een intrigerend omslag. Ik werd meteen nieuwsgierig bij de aankondiging en wist dat ik dit boek hoe dan ook ging lezen. Ook de flaptekst geeft nog niet veel informatie weg, dus is het boek een verrassing. Nou en of het dat is!
Tijdens het lezen en ook toen ik het boek uithad, wist ik af en toe niet wat ik ervan moest denken. Vind ik dit een mooi boek? Waar ging het eigenlijk over? Wat is er nu gebeurd? Hoe is het nou afgelopen? Is het eigenlijk wel afgelopen? Honderden vragen gingen (en gaan) er door mijn hoofd. Want het is sowieso een boek dat zorgt voor verwarring. Net als de hoofdpersoon raak je als lezer in de war. Je begrijpt veel situaties niet, de gevoelens zijn vreemd en het lijkt constant alsof je informatie mist. Maar doordat Hugo deze informatie ook mist, klopt het in het verhaal. En wil je dus alleen maar doorlezen in de hoop dat alles duidelijk wordt.
Want het is zeker een boek om in één ruk uit te lezen. Dat kan bijna niet anders. Het verhaal gaat met zo’n vaart dat je er goed bij moet blijven om de weinige informatie die je krijgt te begrijpen.
Terwijl je nog in het verhaal bezig bent, is dit prettig. Want je wilt doorlezen en je verwacht de antwoorden te krijgen. Maar na het lezen blijf ik toch met een raar gevoel achter. Want ik begrijp niet alles. Het lijkt alsof de plot nog niet helemaal is afgerond, de losse eindjes zijn nog niet aan elkaar geknoopt en uitgelegd. Dit maakt het misschien wel een wat moeilijk boek voor de doelgroep.
Rick Meijer heeft een spannend boek geschreven. Het idee is bijzonder en intrigerend. De setting is bijpassend en terwijl je leest voelt het alsof je daar echt bent. Op de achterkant van het boek staat een quote van filmregisseur Tim Oliehoek. Hij zegt dat dit boek voelt als een film en je na de laatste akte met open mond achterblijft. Nou, dát klopt helemaal.
De uitwerking is echter toch wat minder. Maar dat betekent niet dat ik niet heb genoten van dit boek. Dat heb ik wel, maar ik ga het nog een keer lezen in de hoop meer te begrijpen van alles.
Wel extra leuk is de muziek die de auteur er zelf bij heeft gemaakt! Een mooie toevoeging.
Reactie plaatsen
Reacties