De ouders van Romy willen weg uit Amsterdam, om in het buitenland een Bed & Breakfast te beginnen. Tijdens de meivakantie gaan ze in Frankrijk op zoek naar de perfecte locatie. Een rampzalig plan!
Romy wíl helemaal niet mee naar Frankrijk, en zeker niet om naar huizen te kijken. In plaats daarvan gaat ze met de trein naar haar opa in Haren, om hem te helpen in zijn tankstation. Maar het gaat niet zo goed met opa. Kan hij nog wel in zijn huis blijven wonen? Romy bedenkt een plan waarmee ze een verhuizing naar het buitenland kan voorkomen én haar opa kan helpen. (flaptekst)
Al jaren volg ik Corien Oranje op haar sociale media-kanalen. Ze is erg actief. Over haar boeken, het schrijven, de schoolbezoeken en privé-dingen. Alles wat Corien Oranje doet, doet ze met veel humor. Zou die humor ook terug te vinden zijn in haar boeken?
In 2022 verscheen het eerste boek in een nieuwe serie: Romy’s rampenplan. Op het eerste gezicht lijkt het een beetje op de Hoe overleef ik – serie van Francine Oomen. Een meisje met allemaal problemen die ze moet gaan oplossen. In de Hoe overleef ik – serie lees je de gedachten van de hoofdpersoon in e-mails, in deze serie van Corien Oranje lees je bij bijna elk hoofdstuk het Rampenplan van Romy. Maar daar houdt de vergelijking op.
Corien Oranje schrijft op een erg toegankelijke manier. Het boek leest daardoor als een trein en je leert erg snel alle personages kennen. Waar het verhaal redelijk standaard van start gaat - ouders die naar het buitenland willen verhuizen en de kinderen die dit niet zien zitten - verandert dat al snel wanneer Romy zelf op reis gaat naar haar opa. In Haren! Zelf kom ik redelijk vaak in Groningen en Haren dus de herkenning in dit boek is erg leuk. Het gebeurt niet vaak dat kinderboeken zich afspelen in deze omgeving, dus dat is voor mij sowieso al een pluspunt.
Het verhaal verloopt verder redelijk voorspelbaar. Is dit erg? Nee. Het is fijn om dit boek door te lezen, de groei van de personages te zien en de denkwijze van de kinderen mee te krijgen. Alles lijkt goed passend bij de leeftijd van de hoofdpersonen.
Corien Oranje voegt op een subtiele wijze wat diversiteit toe in het verhaal zonder je er met je neus op te drukken. Ook erg prettig. Het is gewoon normaal dat de buurjongen van Romy’s opa twee vaders heeft.
En dan de humor. Zit de herkenbare humor van Corien Oranje in dit boek? Zeker. Er zijn momenten dat je hardop moet grinniken. Dit boek maakt mij in ieder geval nieuwsgierig naar de andere boeken van Corien Oranje. De serie blijf ik zeker volgen!
Reactie plaatsen
Reacties