Er is een nieuwe volle maan op komst en dat betekent dat de Geestenkoning weer kan ontsnappen uit het Schaduwbos. Marie en haar beste vriend Jasper moeten hem zien tegen te houden, want hij zit nog steeds achter de koffer van Marie aan.
Diep verscholen in het bos ligt het magische moeras. Dit moeras heeft wel heel bijzondere krachten: het vervult je diepste wensen…
Lukt het Marie en Jasper om hun grote vijand op afstand te houden? (flaptekst)
Na het lezen van deel 1 begreep ik waarom Michael Reefs zo populair is. Hij heeft een erg prettige schrijfstijl die lezers meesleept door het boek. Met weinig woorden vertelt hij een best complex verhaal, maar het wordt nergens te moeilijk of te ingewikkeld. En daar ligt misschien wel zijn kracht: een interessant verhaal vertellen dat toch makkelijk te lezen is.
Dit geldt ook allemaal voor deel 2, al is dit deel wat minder complex dan het eerste deel. Nog steeds is het af en toe ingewikkeld, maar wanneer je het eerste deel al hebt gelezen begrijp je het beter en sneller. Het idee achter het verhaal is interessant en biedt mogelijkheden voor een lange serie. De personages zijn allemaal een eigen persoonlijkheid, soms irritant en soms alleen nodig om het verhaal op gang te houden.
Na deel 1 wilde ik meer! En dat is er nu. Maar toch mist er wat diepgang en gaan sommige dingen wel erg makkelijk. Dit zorgt ervoor dat het voor gevorderde lezers misschien een minder aantrekkelijk boek is. Bijvoorbeeld omdat het verhaal nog dezelfde slechterik heeft, weet je al wat je kunt verwachten. Natuurlijk weet je niet alles, maar toch voelt het soms wat als een herhaling van deel 1.
Het omslag en de illustraties van Aleksandar Zolotic zijn prachtig. Ze beslaan hele pagina’s en zijn volledig in kleur. Dit past erg bij de beoogde doelgroep en nodigt zeker uit tot lezen. Ook schuwt de illustrator enge afbeeldingen niet. Dit past goed bij het verhaal dat af en toe best spannend wordt.
Een leuk deel 2, maar ik hoop dat deel 3 wat andere wegen in gaat slaan!
Reactie plaatsen
Reacties