Hobbel en Knot wonen in een mooi bos.
Met heel veel andere kabouters en dieren.
Maar de laatste tijd is het er niet meer zo fijn.
Een plofmonster maakt alles stuk.
De bosbewoners bedenken een plan om hem
weg te jagen.
Het is alleen een beetje een vies plan… (flaptekst)
Ezelsoortjes, een nieuwe serie met spannende en grappige avonturen voor lezers van 5-8 jaar die hun eerste leespleziermeters maken. Zo worden de boeken beschreven op de achterflap. Dat maakt nieuwsgierig. Er komen steeds meer series die niet werken met de AVI-niveaus maar vooral draaien om leesplezier. Denk bijvoorbeeld aan de Tijgerlezen-reeks van Querido. Nu komt Luitingh-Sijthoff ook met een eigen serie: Ezelsoortjes. Meteen bij het bekijken van de boeken valt op dat het anders is dan Tijgerlezen. Deze boeken lijken voor wat jongere kinderen bedoeld en zijn wat korter.
Hobbel en Knot is het eerste deel uit deze serie dat ik heb gelezen. Zelf moest ik even wennen aan de soms echt korte zinnen wat een beetje staccato leest. Maar toen ik verder las, kwam ik in een ritme en was het geen enkel probleem meer. Marte Jongbloed schreef een boek over kabouters, want in haar jeugd waren er volgens haar echt leuke boeken over kabouters en nu bijna niet meer.
Dat is al meteen iets dat mij aanspreekt. Als kind heb ik genoten van de Pinkeltje-boeken (wel de herziene edities) en de boeken van Rien Poortvliet. Dus nu weer een serie over kabouters is in mijn ogen een goed plan.
Het verhaal is simpel. We maken kennis met de kabouters en de wereld waar ze leven en dan komt er een probleem dat ze moeten gaan oplossen. Dit doen ze op een slimme, maar wat vieze manier. Dit past helemaal bij de kinderen van nu. Ik omschrijf het als ‘poephumor’, afgekeken van Jeroentje uit Jan, Jans en de kinderen. Zo ongeveer elk kind vindt dat grappig en zal daarom om dit boek moeten lachen.
Het kan daadwerkelijk grappig zijn, maar je kunt er ook in doorslaan. Het verhaal moet niet alleen maar om poepen en plassen gaan. Jongbloed valt gelukkig niet in die valkuil. Het is gewoon een slimme oplossing voor het probleem.
De illustraties van Iris Boter zijn een feest om naar te kijken. De kabouters zijn lieflijk geïllustreerd en spreken tot de verbeelding. De dieren net zo. Boter voelt Jongbloed goed aan en maakt passende illustraties waar kinderen met veel plezier naar zullen kijken.
Een leuke eerste kennismaking met de Ezelsoortjes-reeks. Ook erg leuk zijn de extra’s achter in het boek: hoe maak je zelf kaboutersap en een paar opdrachten. Een leuke aanvulling!
Ik ben benieuwd naar de volgende delen in de serie. Het tweede deel: Het ruilspel van Lida Dijkstra ligt al klaar om te worden gelezen.
Reactie plaatsen
Reacties