Het gaat heel goed tussen Nick en Charlie. Charlie denkt zelfs dat hij er klaar voor is om die vier o zo belangrijke woorden tegen Nick te zeggen: Ik hou van je.
Nick voelt hetzelfde, maar hij heeft andere dingen aan zijn hoofd. Hij moet nog bij zijn vader uit de kast komen én vermoedt dat Charlie een eetstoornis heeft.
Wanneer het nieuwe schooljaar begint, leren Nick en Charlie wat liefde werkelijk betekent. (flaptekst)
En daar is alweer deel 4 in de Heartstopper-reeks. Na het lezen van de afgelopen drie delen wil ik toch echt de vervolgen ook lezen. Tot nu toe is dit een serie die weet te raken en tegelijkertijd te informeren. Dat is een bijzondere eigenschap voor een graphic-novel. Met weinig tekst en veel illustraties wordt het verhaal verteld.
Over de vorige boeken schreef ik dat de tekeningen eruit springen. Ze zijn redelijk simpel, maar doeltreffend en passend bij het verhaal dat wordt verteld. Dat de illustraties in zwart-wit zijn is ondertussen geen struikelblok meer. De omslagen spreken aan en nodigen uit tot lezen.
In deel drie sloeg Alice Oseman een andere richting in met het verhaal. Het speelde zich minder af op school en ging ook om andere mensen dan alleen Charlie en Nick. Een welkome afwisseling. In dit deel speelt school ook een minder grote rol. Fijn. Omdat het scholensysteem in Engeland anders is dan in Nederland, was het soms wat lastig te begrijpen. Gelukkig staat er achterin wel een uitleg.
Dit vierde deel focust zich vooral op de eetstoornis van Charlie. En dat is een heftig verhaal. Charlie is depressief en dat bepaalt de sfeer in dit boek. Het is wat negatiever dan de eerdere delen.
Maar nergens té negatief. Alice Oseman weet goed de sfeer te beschrijven/tekenen en zorgt ervoor dat de heftige onderwerpen worden afgewisseld met vrolijke, wat lichtere onderwerpen.
Ze heeft ervoor gekozen om ook het perspectief van Nick, de buitenstaander eigenlijk, te beschrijven. Want hoe ga je als partner om met iemand die een eetstoornis heeft? Dit is erg mooi uitgewerkt.
De Heartstopper-reeks is tot nu toe een onderhoudende reeks die nergens verslapt en je blijft raken. Volgend jaar komt het vijfde en laatste deel uit. Ik kan niet wachten.
Reactie plaatsen
Reacties