Lotte en Thijs zitten op een fijne school en hebben een lieve juf, juf Evi. Maar dan wordt de enge juf Brakel directeur en alles verandert: verjaardagen mogen niet meer gevierd worden, trakteren is ten strengste verboden en schoolreisjes worden afgeschaft. Dus geeft de klas haar een bijnaam: juf Braaksel. Ze moeten van haar af zien te komen.
Maar dat is nog niet alles: Lotte heeft ook een geheim dat moet worden opgelost. Kan de magische ring van juf Evi haar daar misschien bij helpen? (flaptekst)
Toen dit boek in 2018 uitkwam, was ik meteen nieuwsgierig. Bijna alle kinderboeken van Carry Slee heb ik met veel plezier gelezen, maar haar boeken voor jongeren vond ik soms extreem en minder leuk dan die voor jongere kinderen. Er kwamen de laatste jaren weinig nieuwe kinderboeken van haar uit. Tot dit boek.
En toch kwam het er niet meteen van om Juf Braaksel en de magische ring te lezen. Tot nu.
Wat ben ik blij dat ik het boek toch heb gelezen. Allereerst voelt het als een ouderwets Carry Sleeboek. Het voelt een beetje als thuiskomen. Carry Slee schrijft vlot, luchtig en spannend wanneer nodig. Er is niets veranderd aan haar schrijfstijl, waardoor ze nog steeds past bij de doelgroep en totaal niet ouderwets of belerend overkomt. Dat is knap, aangezien haar eerste boek in 1989 is uitgekomen. Bijna dertig jaar later is dit nieuwe boek uitgekomen.
Het verhaal is misschien niet bijster origineel, het gegeven van een gemene juf of meester is al meerdere malen gebruikt in kinderboeken, series of films. Ook een magische ring is niet heel bijzonder. Maar Slee komt er mee weg en dat zegt iets over haar kwaliteiten als schrijfster.
Carry Slee zou Carry Slee niet zijn als ze niet een diepere laag in een boek stopt. In dit boek spelen twee verhaallijnen. Het verhaal op school, met juf Braaksel, en het verhaal over de thuissituatie van Lotte. Dat zorgt voor een serieuzere toon in het boek en doet meer denken aan de thema’s van de boeken voor jongeren van Slee. Gelukkig is dit niet zo’n boek en wordt het nooit té dramatisch of té extreem. In de boeken voor jongeren is Slee wel eens in die valkuil beland, maar in dit boek gebeurt het zeker niet.
De illustraties van Iris Boter zijn vrolijk, soms wat simpel, maar wel doeltreffend. Ze zorgen ervoor dat het best wel dikke boek echt een kinderboek blijft. Ook het omslag is goed gevonden en is intrigerend. Je bent nieuwsgierig naar dit boek!
Voor mij weer een fijn boek van Carry Slee! Fijn dat er op deze manier weer een nieuwe generatie kinderen kennis kan maken met haar boeken.
Reactie plaatsen
Reacties