Kleine Beer ontdekt een grot die precies groot genoeg is voor hem alleen.
Hij maakt er zijn eigen huis van en heeft het geweldig naar zijn zin. Maar als het nacht wordt, begint hij zich zorgen te maken: zal Grote Beer niet eenzaam zijn zonder hem? (flaptekst)
Het prentenboek Welterusten kleine Beer’ heb ik heel vaak gelezen als kind. Wat een leuk verhaal en wat een mooie illustraties. Nu heb ik voor het eerst een ander boek uit deze serie te pakken gekregen. Waar ben je, Kleine Beer? Een prentenboek over Grote Beer en Kleine Beer die samen in een grot wonen en heel eenvoudige avontuurtjes beleven die een mensenkind ook mee kan maken.
In dit geval ontdekt Kleine Beer een kleinere grot en besluit hier zijn eigen hol van te maken. Hij wil er zelfs gaan slapen. Het bijzondere aan dit verhaal is (wanneer je de flaptekst nog niet hebt gelezen) dat je verwacht dat het een redelijk standaard verhaal gaat worden. De opbouw lijkt te gaan richting het te eng vinden om alleen in dat hol te zijn, zonder Grote Beer. Maar het gaat toch even anders en dat maakt het verhaal verrassend en origineel. Wel jammer dat het in de flaptekst al een beetje wordt verklapt!
Voor mij is de sterkste eigenschap van dit prentenboek de illustraties. Barbara Firth heeft twee geweldig leuke en lieve Beren ontworpen, die duidelijke menselijke eigenschappen hebben zonder het dierlijke te verliezen. Kleine Beer is lief en schattig en Grote Beer is volwassen, maar straalt warmte uit. Bij Grote Beer voel je je sowieso veilig.
Het kleurgebruik is realistisch en toch heel sfeervol. Het bos is mooi weergegeven, net als de grot waardoor je een duidelijk beeld hebt waar het verhaal zich afspeelt. De illustraties zijn niet sterk gedetailleerd, maar dit zorgt juist voor fijne, rustige platen waar je lang naar kunt kijken.
Voor mij is dit net als Welterusten Kleine Beer een leuk, mooi en bovenal lief prentenboek dat je graag wilt voorlezen aan je kinderen of in je klas.
Reactie plaatsen
Reacties