Souwtje woont tevreden met haar kat en kippen op een eiland. Tijdens een zware storm komt Zeehond in haar moestuin terecht. Hij weet zeker dat hij wil blijven logeren. (flaptekst)
Dit prentenboek heb ik al erg lang in de kast staan. Ooit wel een keer gelezen en toen was ik vooral verbaasd over de prachtige illustraties. Verder had ik vrijwel niets onthouden van dit prentenboek. Maar nu zag ik ineens bij Uitgeverij De Vier Windstreken voorbijkomen dat er een tweede deel komt en toen werd ik toch weer erg nieuwsgierig naar dit eerste boek. Dus ik heb hem opgezocht en opnieuw gelezen en bekeken.
Wat gewoon meteen opvalt als je dit boek pakt, is de voorkant. De illustratie is bijzonder gedetailleerd en er is gebruik gemaakt van mooie, warme kleuren. Je ziet een ontzettend leuk en grappig huis op een soort van eilandje staan. En als je goed kijkt, zie je ook al een zeehond in het water. Er is veel te zien en dit vraagt om meer. Je bent direct benieuwd naar de inhoud van dit boek.
Het verhaal heeft eerlijk gezegd weinig om het lijf. Het is leuk om te lezen en zeker leuk om voor te lezen, maar er gebeurt vrij weinig. Je leert Souwtje en de zeehond kennen. Er is een soort logeerpartij en de zeehond komt daardoor ergens achter.
Het prentenboek moet het echt hebben van de illustraties. Elke illustratie is een pareltje. Er is zoveel moois om naar te kijken. De zee, de lucht, de storm en het huis. Het is allemaal even mooi en vredelievend. Het lijkt een ideaal vakantiehuisje! Het kleurgebruik is sfeervol en warm. De storm wordt juist mooi donker neergezet, maar binnen is het nog steeds gezellig door het licht. Ook is het erg leuk om te zien hoe de zeehond in een stoel zit en in een hangmat wakker ligt. Dat maakt de tekeningen erg grappig en levendig.
Al met al is het een leuk en vrolijk prentenboek waar het verhaal echt in dienst van de tekeningen staat. De illustraties zorgen in ieder geval voor langdurig kijkplezier. En dit boek maakt mij zeker benieuwd naar een volgend deel!
Reactie plaatsen
Reacties