Niet thuis - Jacques Vriens

Een boek over zeven kinderen die in een leefgroep wonen, omdat ze niet meer bij hun ouders kunnen wonen. Dat is een heftig gegeven. Het jongste kind is vijf jaar en de oudste is zestien.

Gelukkig hebben ze het best goed, daar in die leefgroep. Totdat hoofdpersoon Hannah een gesprek van de groepsleiders opvangt. Er moet bezuinigd worden en dat gaat ingrijpende gevolgen hebben voor de kinderen. Zoals in veel boeken van Jacques Vriens besluiten de kinderen samen het probleem op te lossen. Dat is misschien niet altijd realistisch, maar het voelt in dit boek geen enkel moment overdreven onrealistisch.

Jacques Vriens is een meester in het schrijven van lichtvoetige boeken die toch een serieus, zwaar thema aansnijden. In dit boek komt erg veel voorbij: ouders die scheiden, overleden ouders en autisme. Elk kind heeft een eigen verhaal en Vriens beschrijft dit levendig en realistisch. Je voelt met ze mee en bouwt naarmate het verhaal vordert een band op met deze groep kinderen.

Dat zorgt ervoor dat het boek best spannend wordt. Wanneer het plan bijna mislukt, schrik je als lezer toch even en hoop je dat het ze tóch nog lukt. Ook is het ontzettend mooi om te lezen hoe de kinderen elkaar geruststellen en troosten wanneer dat nodig is.

Dat maakt het een typisch Jacques Vriens-boek. Hij kan zich als de beste inleven in de leef- en denkwereld van kinderen én hij kaart een belangrijk probleem in Nederland aan. Er zijn te veel kinderen die niet thuis kunnen wonen en daarom in een leefgroep wonen. Maar, zoals je ook in het werkelijke leven vaak hoort, wordt er bezuinigd op de jeugdzorg. Vriens probeert de gevolgen hiervan onder de aandacht te brengen.

Wat mij betreft weer een topboek van Jacques Vriens.