Tosca Menten en Jozua Douglas vormen samen het duo De Gouden Grijns. Samen verzamelden zij grappige, verschrikkelijke en volstrekt onmogelijke verhalen bij de tentoonstelling Prutsers & Pechvogels, georganiseerd door het Rijksmuseum van Hostirische Oenen en het Nationaal Pechvogel Kabinet.
In de verhalen ontmoet je dus geen helden, beroemdheden of medaillewinnaars. Integendeel: prachtige pruiken vliegen in de fik, ridders zakken door de grond en de duurste tulpenbol ooit gaat net zo snel in de soep als de laatste dodo in de pan. (flaptekst)
Een boek geschreven door twee auteurs die ontzettend grappige en vrolijke boeken schrijven. Dan moet dit boek ook wel vol humor zitten en met veel plezier te lezen zijn. Het boek is gelinkt aan de Kinderboekenweek. Alle verhalen gaan over vroeger. Pruiken, smeer verkopen (ja echt!), de olympische spelen 1928 en noem maar op. De insteek is origineel en veelbelovend.
Zelf ben ik erg benieuwd hoe een samenwerking tussen deze twee auteurs in zijn werk gaat. Hebben zij beiden zelf verhalen geschreven? Of hebben zij gezamenlijk teksten geschreven? Ik kan het uit de verhalen niet opmaken. Alles lijkt op dezelfde manier geschreven en leest vlot door. Het fijne aan de korte verhalen is dat ze ook geschikt zijn om voor te lezen. Elke avond een verhaaltje, dat is perfect. En waarschijnlijk kan de voorlezer net zo hard om de (soms absurde) situaties lachen als degene die voorgelezen wordt.
De verhalen spelen zich af in een andere tijd dan de onze en benoemen daarbij iets dat ook echt zo was in die tijd. Vervolgens bekijken de auteurs dat vol humor. Als voorbeeld het verhaal over de pruikenmaker. Vroeger droegen veel mensen pruiken, dus dat is historisch correct. Maar de in het verhaal genoemde pruiken met duivenveren of zelfs een vogelkooi met een levende vogel erin zijn ontsproten aan de fantasie van de auteurs.
De illustraties van Geert Gratama zijn simpel en doeltreffend. Elk verhaal wordt op een goede manier weergegeven en de illustraties zijn een goede aanvulling op de verhalen.
Het is zeker geen boek om in één keer uit te lezen, want dan wordt het te veel van hetzelfde en gaat het misschien toch vervelen. En hoewel de Kinderboekenweek over de echte historie gaat, is dit natuurlijk een verzonnen boek. Het is niet representatief voor de geschiedenis van ons land en dit moet bij het voorlezen wel duidelijk gemaakt worden.
Maar elke dag een verhaaltje, of twee, lezen zou ik zeker aanraden. Want dan kun je even lekker lachen en bijvoorbeeld het werk van die dag vergeten.
Kortom, een leuk boek gemaakt rondom het thema van de Kinderboekenweek.
Reactie plaatsen
Reacties