Rosa is een vondeling. Als de familie die voor haar zorgt wordt verraden, komt ze in een weeshuis terecht. Daar woont Sorpreso, ook een vondeling, die haar begrijpt zoals niemand anders dat kan.
Wanneer er opnieuw geweld uitbreekt, moet Rosa vluchten, midden in een barre winter. Ze raakt Sorpreso kwijt, maar alles wijst erop dat Sorpreso en zij een ramp kunnen voorkomen. Ze moet hem terugvinden! (flaptekst)
Niet eerder las ik een boek van Selma Noort. Terwijl ik haar boeken bijna altijd interessant vind. Toch is het er nooit van gekomen. Nu heb ik dan toch een boek gelezen: haar nieuwste boek. Als de hemel valt. De week nadat ik begon in dit boek werd aangekondigd dat er een nieuwe aflevering van De Grote Vriendelijke Podcast werd opgenomen met Selma Noort over dit boek. Dat is nog eens toevallig. Ik heb toch eerst het boek uitgelezen en daarna pas de podcast beluisterd.
Selma Noort liet zich inspireren door de wereldberoemde Nazcalijnen. Dit zijn grote landschapstekeningen in Peru. Niemand weet hoe deze lijnen zijn gemaakt en waarom ze bestaan. Dat is natuurlijk al een interessant gegeven. Als iemand die interesse heeft in geschiedenis en in kinderboeken lijkt dit boek op voorhand al fantastisch.
Rosa wordt als baby gevonden aan de voet van een piramide. Ze belandt in een erg fijn gezin tot de oorlog uitbreekt en ze moet vluchten. Eerst komt ze terecht bij een oude vrouw, daar heeft ze het erg fijn. Tot de oorlog daar ook aankomt en Rosa belandt in een weeshuis. Hier ontmoet ze Sorpreso, ook een vondeling die is gevonden aan de voet van een (andere) piramide. Ze hebben meer gemeen dan Rosa eerst weet, maar is een bijzonder uitgangspunt voor dit boek. Het weeshuis wordt gebombardeerd en Rosa raakt Sorpreso kwijt. Hoewel ze wel weer bij haar familie terechtkomt moet ze Sorpreso nog terugvinden, want er moet nog meer gebeuren.
Rosa is namelijk een verkenner. Sorpreso en nog vijf andere mensen ook. Ze zijn op heilige plaatsen neergelegd. Hun leven is belangrijk voor iets in het heelal. Wat ga ik niet verklappen, dit moet je echt zelf lezen.
Het is dus niet zomaar een boek over een oorlog. Nee, het is veel meer dan dat. Het gaat over de mensheid, het geloof, familie en nog veel meer. Selma Noort heeft een erg interessante kijk op de eerder genoemde Nazcalijnen en de rol van de verkenners. Hoe dit allemaal samenkomt in een boek over oorlog zonder te gruwelijk of té ongeloofwaardig te worden is bizar. De gedachten van Rosa zijn scherp en toch passend bij haar leeftijd en karakter. Het is bijzonder om te lezen hoe mensen zich kunnen verliezen in een geloof of zich daar juist tegen kunnen verzetten.
Hoewel ik even in het boek moest komen, las ik het uiteindelijk in sneltreinvaart uit. Je wilt weten hoe het afloopt, je wilt antwoord op vragen zoals: wat is een verkenner nou eigenlijk? Waarom is Rosa op deze wereld? Na het lezen is misschien niet elke vraag beantwoord, maar het is voldoende. Het verhaal eindigt prachtig. Het is zelfs even slikken als je afscheid moet nemen van deze personages en locaties. Ik vind dit echt een prachtig boek, dat goed geschreven én beschreven is. Het zorgt er ook zeker voor dat ik meer van deze auteur wil gaan lezen.
Wat ik ook nog wil benoemen is het mooie omslag van Martijn van der Linden. En de binnenwerkillustraties van Selma Noort zelf. Het zijn er niet veel, maar het is een mooie toevoeging aan deze uitgave. Prachtig boek.
Reactie plaatsen
Reacties