Kleine Aap heeft zo iets leuks,
dat wil ze aan iedereen vertellen.
Voor dag en dauw gaat ze op stap,
helemaal in haar eentje.
En steeds verder van huis, want niemand
wil echt naar haar luisteren.
Of toch wel?
En wat is er nou eigenlijk aan de hand? (flaptekst)
Mies van Hout heeft weer een eigen prentenboek gemaakt. En daar keek ik echt naar uit. De aankondiging zag er prachtig uit evenals het omslag. Het prentenboek valt dus ook zeker niet tegen.
Wanneer je het boek openslaat zul je weer uren kunnen genieten van prachtige beelden. Mies van Hout wees als geen ander sfeer te creëren in haar tekeningen. De dieren zijn schattig en aaibaar, de omgevingen sfeervol en zelfs de emoties zijn voelbaar. Stuk voor stuk weer prachtige illustraties, met mooie kleuren die ik zo aan de muur wil hebben hangen.
Ook het verhaal is aandoenlijk. Als volwassene heb je al snel door waar dit heengaat, maar voor de doelgroep, het jonge kind, is het een totale verrassing. Je wordt nieuwsgierig gemaakt door de tekst en wordt zelfs wat zenuwachtig: want waar gaat Kleine Aap helemaal heen! Weet ze de weg nog wel terug straks? Mies van Hout speelt goed in op de belevingswereld en maakt het nergens te spannend of te eng. Prachtig hoe ze het verhaal en de illustraties op elkaar laat aansluiten.
Mies van Hout heeft weer een erg fijn prentenboek afgeleverd dat zeker in mijn kast blijft staan zodat ik het nog eens kan bekijken.
Reactie plaatsen
Reacties