Hoi, ik ben Joy Applebloom!
Mensen zeggen dat ik het zonnetje in huis ben. Daarmee bedoelen ze dat ik altijd vrolijk ben, want ik zie magie in alles. Het is het soort magie waarvan ik denk dat we wel wat kunnen gebruiken. Vooral nu. Sinds kort wonen pap, mam, mijn zus Claude en ik in bij mijn norse opa. Daarvoor reisden we de hele wereld rond (‘lanterfanten’ noemt mijn opa dat). De juf op mijn nieuwe school is bijna de hele tijd boos op mij. En dan wordt ook nog eens de grote eik op het schoolplein met kappen bedreigd. Dat mag ik niet laten gebeuren! (flaptekst)
Jaren geleden las ik al eens een boek van Jenny Valentine: ‘Mierenkolonie’. Echt een heerlijk boek vond ik dat. Toch las ik nooit meer van haar. Tot nu. Alleen had ik niet door dat dit dezelfde schrijfster is. Mijn boeken liggen momenteel in een opslag dus ik had er ook geen zich op, pas toen ik ging googelen wat Jenny Valentine nog meer had geschreven was dit een fijne verrassing.
Want ook Joy is een erg prettig boek om te lezen. De schrijfstijl van Valentine (meesterlijk vertaald door Jenny de Jonge) voelt als een warm bad. Je voelt je als lezer meteen betrokken en fijn. Bijna alsof je er echt zelf bij bent en Joy je dit rechtstreeks vertelt. De sfeer in het ouderlijk huisje is heerlijk en je baalt er zelfs van wanneer blijkt dat ze gaan verhuizen naar het koude Engeland. Daar krijg je goed mee hoe het voelt voor Joy. Maar je krijgt ook goed mee hoe positief zij is en hoe ze alles positief probeert te maken. Ze geeft oprecht het goede voorbeeld aan jonge lezers. Ondanks alle negatieve gebeurtenissen in dit boek krijg je er geen naar gevoel van. Je wordt eerder strijdlustig en wil Joy helpen.
Op het omslag staat Joy voor een grote eikenboom. Ook volgens de flaptekst heeft die boom een belangrijke rol in het verhaal. Maar dit is het zeker niet. En dat is wat raar tijdens het lezen, want pas op het eind komt de boom echt in beeld en wordt het verhaal best wel afgeraffeld. Dat is jammer omdat het echt een nog beter boek had kunnen zijn wanneer Valentine hier gewoon de tijd voor had genomen.
Luitingh-Sijthoff heeft ervoor gekozen om een nieuwe omslag te laten maken, door Marieke ten Berge. Het omslag is wat zoetsappig, maar ik viel er meteen voor en wilde dit boek graag lezen!
Reactie plaatsen
Reacties