Alice in Wonderland

Wie kent de klassieker niet: Alice in Wonderland. Het verhaal over een meisje dat in een wonderland terechtkomt wanneer ze achter een konijn aanrent. Ken je het niet van het boek, dan ken je wel een van de vele verfilmingen. Niet iedereen kent het vervolg, Alice in Spiegelland. Als kind heb ik beide boeken gelezen en ik vond het heerlijke verhalen. Vooral de edities met illustraties van Helen Oxenbury. Prachtige illustraties in kleur. Genieten.

Nu is er een nieuwe vertaling van Imme Dros. En de nieuwe uitgave heeft illustraties van Linde Faas. Toen ik dat hoorde was ik blij, want haar illustraties zijn prachtig. Het omslag beloofde al meteen veel goeds.

Maar helaas viel het toch tegen. Linde Faas maakte zwart-wit illustraties voor dit boek en het zijn kleine illustraties. Die illustraties zijn mooi en de karakters die ze maakt zijn echt leuk en passend bij het verhaal. Toch had ik gehoopt op illustraties in kleur. Het boek is uitgegeven met een prachtige luxe kaft en zelfs glimmend zilver op snee. Dat belooft ook een luxe binnenkant, die er helaas niet is. Ik had dan liever dat zilver niet gehad en wel illustraties in kleur. Het voelt toch als een gemiste kans.

Verder is het een heel fijne nieuwe uitgave van Alice in Wonderland. Imme Dros heeft een goede vertaling gemaakt die het boek toegankelijker maakt voor kinderen van deze tijd. Het verhaal zelf is nog even goed als toen ik kind was. Wat dat betreft is het een tijdloos verhaal en kan het nog jaren mee.

Fijn ook dat beide boeken zijn gebundeld. Nu kun je alle avonturen van Alice in één keer lezen! Alleen had dit wel vermeld mogen worden op de buitenkant van dit boek. Nu verwacht je niet dat het twee boeken zijn.

Al met al is het een fijne moderne editie van Alice in Wonderland & Alice in Spiegelland. Toch blijf ik de versie mooier vinden die ik als kind las, mét de illustraties volledig in kleur.