De zomervakantie breekt aan, maar Sem heeft er helemaal niet zo veel zin in. Zijn vriendjes en klasgenoten gaan naar verre, warme oorden en hij gaat helemaal nergens naartoe.
De dierentuin waarin hij sinds een tijdje woont, is natuurlijk wel heel erg leuk, maar er moet ook áltijd gewerkt worden. Zeker in de zomervakantie. Hierdoor heeft niemand tijd voor hem.
Maar dan gaat dierenverzorger Sita naar India om haar oom Ravi te helpen in zijn olifantenopvang. Opa heeft een supergoed idee: waarom gaan hij en Sem niet met Sita mee?
Dat is het begin van een dolkomisch avontuur in India vol onverwachte gebeurtenissen. (flaptekst)
In het voorjaar van dit jaar bracht Marlies Slegers het boek We moeten je iets vertellen uit. Dit boek kreeg erg veel aandacht van recensenten en bookstagrammers. Verdiend, ook ik heb het gelezen en positief gerecenseerd. Marlies Slegers heeft een prachtig boek over een zwaar thema geschreven. Toch zou je door al deze aandacht voor dat boek vergeten dat ook het derde deel van de serie Help, we hebben een dierentuin! is verschenen. Dit is een serie voor kinderen vanaf 7 jaar en heeft een lichter onderwerp dan We moeten je iets vertellen en het eerder verschenen Briefjes voor Pelle. Jammer dat deze serie veel minder aandacht krijgt. Het zijn namelijk stuk voor stuk leuke boeken.
Ook dit derde deel is een aanwinst. Vaak zie je in series dat de hoofdpersonen na een paar delen een keer op vakantie gaan, want elke keer dezelfde omgeving kan belemmerend zijn voor het verhaal. Toch had het voor mij nog niet gehoeven, een dierentuin is volgens mij een setting waar je erg veel mee kunt.
Nadat in deel één Sem in een dierentuin gaat wonen en de familie in deel twee al helemaal gesetteld is, gaan hij en opa nu op vakantie naar India. Naar een olifantenopvang. In India beleven ze de standaard avonturen die je in elk verhaal of film over dat land leest of ziet. Rijden in een overvolle bus of trein, dus op het dak terechtkomen. Een telefoon die wordt gestolen, de bedelende kinderen. Ja, dit heb je waarschijnlijk vaker gelezen of gezien maar het past goed in dit boek en voelt toch verfrissend aan.
Gelukkig draait het boek toch vooral weer om het redden van dieren. In dit geval olifanten die leven in een olifantenopvang. Want de opvang heeft geld te kort en er is een investeerder die stiekeme plannen heeft waar Sem achter komt. Gelukkig maar en samen met de kinderen daar bedenkt hij een plan om de olifantenopvang te redden.
Zoals wel vaker in een kinderboek lukken sommige dingen wel erg makkelijk. Is dat erg? Nee. Een kinderboek is er om te plezieren en in dit geval is dat uitstekend gelukt. Wat mij betreft is dit dus een serie die echt meer aandacht verdient, want nogmaals: het is zeker niet slechter dan die veel bekendere boeken van Marlies Slegers. Ook de illustraties van Iris Boter zijn weer even vrolijk als altijd en passen perfect bij het verhaal. Het omslag is sfeervol en nodigt uit tot lezen. Haar kleurgebruik is bijzonder mooi gekozen, waardoor je meteen doorhebt dat dit boek zich niet in Nederland afspeelt.
Kom maar op met de volgende delen!
Reactie plaatsen
Reacties