Frank en Bert gaan fietsen.
Er is alleen één klein probleempje:
Bert kan niet zo goed fietsen. (flaptekst)
Die flaptekst is een understatement. Want Bert kan gewoon echt niet fietsen. Elke keer wanneer hij en Frank gaan fietsen, gebeuren er ongelukken. En daar wordt niemand gelukkig van. Frank laat het daar niet bij zitten en besluit Bert te helpen. Wat volgt is een hilarisch avontuur met een nog leuker einde.
Het is het tweede prentenboek over dit olijke duo. Ik heb het eerste prentenboek niet gelezen, maar dat is gelukkig ook niet nodig. Er is geen enkele voorkennis vereist. De tekst van Chris Naylor-Ballesteros is slim bedacht. Met weinig woorden weet hij een compleet verhaal te vertellen over elkaar willen helpen en dingen durven. Geloof in jezelf!
Toch zijn het vooral de illustraties die dit boek leuk maken. Hoewel ze simpel zijn, telkens met een witte achtergrond, is er veel te zien en geniet je als lezer van elke bladzijde. De figuren Frank en Bert zijn totaal verschillend van elkaar en hebben écht karakter. Het lijken een beetje twee kleine peuters die samen op pad gaan. Daardoor wordt het herkenbaar voor de kleine lezertjes.
Hoewel het avontuur niet heel spannend is en ook niet veel bijzondere elementen bevat, is het erg leuk en goed gevonden. De belangrijkste hoofdlijn komt goed naar voren en is interessant genoeg voor het hele prentenboek.
Al met al is dit misschien geen boek dat uitblinkt in bijzondere tekeningen of een bijzonder verhaal. Maar door de eenvoud is het krachtig en speels. Hierdoor is het toch een prentenboek dat je bijblijft en dat je graag eens gaat herlezen.
Reactie plaatsen
Reacties