Boven in de grote eik, midden op het marktplein, woont de oude heks Adiba. Adiba is minstens honderdtachtig jaar oud. Haar botten kraken en haar rimpels zijn talrijk, maar haar hersens zijn nog zo soepel en speels als die van een jong poesje. Als de eerste geuren van de lente zich aandienen, wordt Adiba wakker en zorgt ze op haar eigen wijze voor reuring in het kleine stadje. Sneeuwballen gooien in de zomer, op expeditie door het bos en elke dag een gratis ijsje – voor Adiba zelf dan. De nieuwe burgemeester vindt het maar niks, zo’n vieze oude heks in de eikenboom. Maar de inwoners van het stadje weten wel beter: Adiba is dan misschien wel oud, maar ze kan nog flink toveren. (flaptekst)
Na onze eerste kennismaking met Adiba de heks in De kikkerbilletjes van de koning (2018) en opnieuw een verhaal in de bundel Kom mee naar buiten (2022) is er nu een boek helemaal alleen over deze oude heks. Is dat verdiend? De twee losse verhalen waren erg leuk en vroegen wat mij betreft wel om meer. Maar het vraagt nog steeds om meer. Want in dit boek staan zeven verhalen over de heks en haar avonturen. Maar de twee oudere verhalen zijn twee van die zeven. Wat dus betekent dat er ‘maar’ vijf nieuwe verhalen zijn gemaakt voor dit boek. Ergens vind ik dat jammer. Ik begrijp dat ze de twee andere verhalen ook in het boek wilden zetten, want dan heb je alles mooi bij elkaar. Maar had dan iets meer verhalen gedaan. Nu is het toch wat karig.
Genoeg over dit minpunt (en het is niet eens een ‘echt’ minpunt, want ik wilde gewoon méér Adiba) . Want verder is dit weer een echt boek van Janneke Schotveld. De uitgeverij omschrijft haar schrijfstijl als geestig en lichtvoetig. Nou, dat klopt. De verhalen lezen makkelijk en zijn grappig. En dat is de beste omschrijving voor dit boek: grappig.
Waar ik al eerder de vergelijking maakte met het werk van Annie M.G. Schmidt, komt dat in dit boek nog veel meer naar voren. Adiba had zomaar een karakter van Schmidt kunnen zijn. De humor, de avonturen en de toegankelijkheid kloppen helemaal. En het is nog leuk voor volwassenen ook.
De illustraties van Marja Meijer zijn een feest om naar te kijken. Hoe ze Adiba heeft geïllustreerd is geestig en kloppend met de omschrijving van Schotveld. De illustraties zijn volledig in kleur en dat maakt het een vrolijk boek om te lezen én te bekijken.
Met dit boek neemt Schotveld geen risico’s, wat ze met De eekhoorn legt een ei en andere fabels (2021) bijvoorbeeld wel deed. Maar ze stelt niet teleur met haar verhalen en schrijfstijl. Wat mij betreft volgen er meer verhalen over deze leuke, oude heks. Hopelijk gaan veel kinderen dit boek lezen of voorgelezen krijgen want dat verdient het.
Reactie plaatsen
Reacties