Drie kinderen zijn helemaal alleen met kerst. En ze hebben ook geen cadeautjes, en geen lekker eten, en zelfs geen kerstboom. Verdrietig zitten ze in de keuken, als ze ineens een heel raar geluid horen… Het is Pippi! Op haar paard! En op haar hoofd staat een kerstboom, met lichtjes erin en vlaggetjes en lekkers. Ze heeft ook cadeautjes bij zich, maar eerst moet er gedanst worden. Mét de kerstboom! (flaptekst)
De boeken van Astrid Lindgren zijn in mijn ogen allemaal goed. Lindgren heeft iets bijzonders in haar schrijfstijl die ervoor zorgt dat je je altijd welkom voelt in het verhaal. Je voelt de sfeer, de warmte, de liefde en je ziet de omgeving gewoon voor je. Astrid Lindgren was een ras-verteller en misschien wel één van de beste kinderboekenschrijvers ooit ter wereld.
Iedereen kent de boeken over Pippi Langkous. Pas na Lindgrens dood in 2002 werd er nog een Pippi-verhaal ontdekt. Een verhaal over Kerstmis. Altijd spannend, een verhaal dat blijkbaar nooit is uitgegeven door de auteur, waarschijnlijk met een reden. Waarom is dat nooit gebeurd? Was ze niet tevreden?
Maar wat mij betreft is dit een geslaagd Pippi-verhaal. Alle factoren die belangrijk zijn in die verhalen zijn aanwezig. Pippi, het aapje meneer Nilsson, haar paard en veel humor. In dit verhaal komen Tommy en Annika niet voor, maar wel andere kinderen.
Volgens mij is het bij de Pippi-verhalen belangrijk dat je er een fijn gevoel aan overhoudt. En dat lukt zeker bij dit verhaal. Het begint wat verdrietig met kinderen die zonder ouders kerstmis moeten vieren in een saai en leeg huis. Maar als Pippi ten tonele verschijnt, verandert de sfeer totaal. Ze maakt het de mooiste Kerstmis ooit voor de kinderen. En wanneer je het boek dichtklapt, heb je inderdaad een fijn gevoel.
De illustraties van Annet Schaap zijn een schot in de roos. Ze weet de winterse sfeer in Zweden perfect vast te leggen. Je voelt het verdriet van de kinderen en later de vrolijkheid en de warmte van alle kaarsen. Haar Pippi is vrolijk en passend bij hoe Astrid Lindgren haar beschrijft.
Dit alles maakt het een geslaagd prentenboek, dat ik zeker elke kerst zou lezen/voorlezen.
Reactie plaatsen
Reacties