In het zeewater bij Zeeburgerdam drijft venijn: gif dat afkomstis is van een gigantische octopus. Vissen sterven en schepen zinken. Daarom roept de burgemeester op om jacht te maken op het monster. Wie terugkomt met het hart van de Kraken krijgt een groot deel van een eeuwenlang verborgen schat. Mus en kapitein Kwaadbaard besluiten op zoek te gaan naar het zeemonster en natuurlijk gaan hun vrienden mee. Maar die tocht verloopt niet zonder problemen en tot overmaat van ramp komt Mus achter een geheim dat ervoor zorgt dat haar leven nooit meer hetzelfde zal zijn…(flaptekst)
Het debuut van Kevin Hassing, Mus & kapitein Kwaadbaard en de 5 slangen, was een zeer geslaagd kinderboek. Het stond op de Tiplijst van de Nederlandse Kinderjury 2021 én werd genomineerd voor de Hotze de Roosprijs 2021. Ik kon dan ook niet wachten op deel twee.
Het verhaal gaat verder waar deel één is gestopt. De verwijzingen naar deel één zijn niet overdadig en ook zonder dat deel te hebben gelezen is dit boek prima te volgen.
Het verhaal is origineel en ondanks het gegeven dat het zich voornamelijk afspeelt op een boot verveelt het nooit. Dit komt ook zeker door de schrijfstijl van Hassing. Ook al voelt het boek aan als een klassiek kinderboek, het taalgebruik is origineel. Hij gebruikt soms moeilijke woorden, die meteen worden uitgelegd zonder dat het een taalles lijkt te worden. Het leest soepel en is ook fijn om voor te lezen. De humor die deel één zo kenmerkte is ook in dit deel weer aanwezig en tovert vaak een glimlach op mijn gezicht.
Hassing omschrijft de karakters, de omgeving, de schepen en de zee op zo’n manier dat je overal meteen beeld bij hebt. In dit deel komen de emoties van de hoofdkarakters misschien nog wel beter naar voren, waardoor het echte mensen worden.
En dan is het einde ook nog eens een verrassing die denk ik geen enkele lezer aan ziet komen. Ik ga niets verklappen, maar wat een originele wending van het verhaal.
Ook de illustraties van Linde Faas zijn weer prachtig. Mijn complimenten. Hoe zij met haar kleurgebruik en soms best weinig details de situaties laat zien is fantastisch.
Waar ze in deel één veel oranje en rode tinten gebruikte werkt ze in dit boek, net zoals het omslag, meer met blauw. Mooi dat de eerste illustratie nog wel in de kleuren van deel één is, zo is het een mooie overgang.
Ook de zwart-wit illustraties boven elk hoofdstuk zijn sfeervol en maken het boek compleet.
Voor mij is dit deel zelfs beter dan het eerste deel. Hassing begint zijn weg meer te vinden in de kinderboekenwereld en alles komt net iets beter tot zijn recht. Op naar het gelukkig al aangekondigde vervolg!
Reactie plaatsen
Reacties