Zeg Roodkapje...

Er zijn al veel hervertelling van Sprookjes. Denk bijvoorbeeld maar aan die van Jacques Vriens en Thé Tjong-Khing. Dus heel origineel is het niet om dit nog een keer te doen. Toch hebben Hannie en Kees Buenen voor een origineel idee gekozen. Ze hebben bij elk sprookjes een leuk kinderliedje geschreven. Die staan in dit boek en je kunt ze ook vinden op spotify. Zo onderscheidt dit boek zich wel van die eerdere Sprookjesboeken. Het zijn leuke aanstekelijke liedjes die je in de kleuterklas zeker goed kan gebruiken.

Tijdens het lezen valt al meteen op dat de sprookjes echt zijn aangepast naar een jonge doelgroep. Kijk bijvoorbeeld naar het einde van De kleine zeemeermin. Ze verandert niet in schuim zoals in het origineel van Hans Christian Andersen, maar haar vader heeft de boze zeeheks opdracht gegeven haar niet om te toveren. In Hans en Grietje wordt de heks niet in de oven geduwd maar stort haar snoephuisje in. En de wolf in De wolf en de zeven geitjes die loopt met buikpijn weg in plaats van dat hij in de put valt. Niet elke verandering is echt goed geslaagd. Sommigen zijn wel heel makkelijk bedacht en doen daardoor toch wat afbreuk aan het Sprookje. Maar over het algemeen zijn de sprookjes op een prettige manier herschrijven waardoor ze toegankelijk zijn voor jonge kinderen.

Toch is het niet de tekst, noch de liedjes die het meeste indruk maken in dit boek. De illustraties van Saskia Halfmouw doen dit. Ik ben al fan van deze illustrator, maar in dit boek bewijst ze maar weer eens hoe sfeervol zij kan illustreren. Het is grappig om te zien hoe ook zij haar illustraties wat lijkt aan te passen aan de jonge doelgroep. De enge wolf ziet er eerder een beetje gek en grappig uit dan eng. De heks in Hans en Grietje komt niet eens in beeld. Maar de illustraties zijn echt prachtig. Het past bij de sprookjes, het kleurgebruik is mooi, de karakters zijn leuk en de composities zijn goedgekozen.

Kortom: door de liedjes en vooral door de illustraties is dit een geslaagd boek en zeker een aanrader.